Bij Armin ontdekte ik Crowd & Safety

Volgens mij ben je nog super jong, én Crowd & Safety Manager bij festivals met 70.000 mensen!? Hoe voelt dat?
'Ja, ik ben 26!’(grijns) ‘Het is zéker een verantwoordelijke baan en dat voel ik ook. Ik leg de lat soms erg hoog voor mezelf.’

De weg ernaartoe? Die was niet heel lang, want je bent in 2020 afgestudeerd?
‘In 2021. Ik heb een tussenjaar genomen. Ik liep stage bij ALDA in mijn derde jaar en daar kon ik een tijdje blijven, en omdat ik ook nog op reis wilde, ben ik er een jaartje tussenuit geweest.’

Meteen in de dance events dus? Hoe bepalend is ALDA geweest voor jou? 
‘Ik heb daar veel geleerd, en ook ontdekt wat ik echt leuk vind. Ik begon met marketing, maar dat is niet helemaal mijn ding. Foto’s en video’s bewerken vind ik wel leuk, maar schrijven kan ik niet. Ik ben dyslectisch. Wel grappig eigenlijk, want nu schrijf ik complete veiligheidsplannen van 100 pagina’s.’

Hoe kwam je erachter wat je wél leuk vindt?
‘Ik wist al dat ik productie leuk vind, daar had ik al heel wat uren vrijwilligerswerk in zitten. Toen ik bij ALDA meedraaide bij A State Of Trance van Armin van Buuren ontdekte ik Crowd & Safety. Ik weet nog dat ik in die Control Room stond, voor al die schermen, en dat ik dacht: dit is vet, dit wil ik ook!’

En daarom koos je in je afstudeerjaar voor de BUas-brede minor Crowd Safety in Hubs & Events? 
‘Dat was een mooie aanvulling op wat ik al had geleerd bij Leisure & Events, daar ging het vooral over conceptontwikkeling en marketing. In de minor komt het logistieke aspect veel meer aan bod, hoeveel toiletten zijn er nodig, hoeveel mensen kunnen er tegelijkertijd op een bepaalde plek passeren zonder dat de veiligheid in het gedrang komt. Veiligheid staat altijd voorop, dat maakt mijn werk zo relevant.’

En na je afstuderen?
‘Ik ben afgestudeerd bij ALDA en ik kon er blijven. We zijn nog met z’n allen op het vliegtuig gestapt naar Roemenië, daar gingen de festivals wèl door. In Nederland zaten we met allerlei beperkingen vanwege corona. Ik heb in dat eerste jaar echt van alles en nog wat gedaan, dat ging van video’s bewerken tot het bestellen van toegangsbandjes. Die diversiteit heeft mij enorm geholpen. Ik heb veel disciplines gezien. Ik snap waarom bepaalde keuzes gemaakt worden en dat heeft me op voorsprong gezet, denk ik.’

En toen de plottwist. Van ‘manusje van alles’ (zoals je het zelf zegt) werd je Crowd & Safety Manager. 
‘Mijn voorganger bij ALDA, die mij een stoomcursus in Crowd & Safety (C&S) had gegeven, was inmiddels met zwangerschapsverlof en ik kon meteen aan de bak. Mijn eerste event was vijf dagen Armin van Buuren in Ziggo Dome. Daar is C&S-wise al veel geregeld, er ligt een blauwdruk, dus dat ging goed. Het volgende was een hip hop festival in Rotterdam. In de Kuip én een heel gebied rondom het stadion. Daar moest veel voor geregeld worden en veel daarvan was nieuw voor mij. Het publieks- en locatieprofiel was risicovoller, we hadden een personeelstekort, dus dat waren een hoop slapeloze nachten. Je moet het wel gewoon fixen, hè? Gelijktijdig was ik ook bezig met de voorbereiding voor een festival in het Zuiderpark. Dus dan was ‘t een paar dagen festival draaien, zondagnacht om 5 uur je bed in en ’s ochtends om 9 uur in een call met NS.’

Snel geleerd, snel gegroeid, want na twee jaar zat je bij Q-dance?
‘Ik heb er wel even over na moeten denken. Ik had het gevoel dat ik nog niet klaar was voor de overstap. Ik had twee keer de hele cyclus doorlopen bij ALDA en dacht: nu kan ik gaan verbeteren.’ 

Maar het liep anders. Was het ’t genre dat je over de streep trok? Heb je iets met Hardstyle? Past het bij je? Is dat eigenlijk nodig?’
‘Qua muziek heb ik wel meer met Hardstyle dan met rap en hip hop of een festival als Pal Mundo, al vind ik de vibe bij die laatste wel weer heel leuk. Het is niet per se nodig dat het genre bij je past, maar het helpt wel als je de artiesten en het publieksprofiel een beetje kent. Maar daar kun je je ook op inlezen. Elk genre trekt ander publiek dat weer andere vraagstukken met zich meebrengt.’

Oké, en hoe gaat het er bij een event aan toe, in die Control Room (waar het allemaal begon)?
‘Ruim voor de opening zit ik op mijn post en communiceer constant met de mensen op de vloer, beveiligers, EHBO, ticketscanners, verkeersregelaars. Ik check of alles wat we van tevoren bedacht hebben ook goed uitgevoerd is en waar nodig stuur ik bij. Als alles klaar staat, geef ik het sein dat we open kunnen. Tijdens de show hoef ik – als alles goed gaat – niet zoveel te doen. Tenzij er ergens een oordeel nodig is vanuit de organisatie of er een (crowd) probleem dreigt te ontstaan. Dan moet je snel handelen, ook daarvoor hebben we van tevoren mogelijke scenario’s uitgeschreven.’

Je zit niet alleen in die Control Room, mag ik hopen?
‘Nee, in de voorbereiding werken we met een team van 4, tijdens een event zijn dat er ongeveer 35, waarvan er zo’n 20 in de Control Room zitten. We hebben bij een event van 70.000 man ongeveer 1.500 beveiligers, EHBO’ers en verkeersregelaars rondlopen. Ook hebben we tijdens het event overleg met onder andere de gemeente, brandweer, politie en GGD om de voortgang te bespreken. Zo kunnen we snel in actie komen als het moet, we zijn constant aan het sturen. Tijdens Power Hour weet je dat zo’n 60.000 bezoekers in korte tijd naar de mainstage komen. Dit houden we in de gaten met tel- en dichtheidscamera’s, we monitoren de loopstromen en sturen mensen met behulp van led-signing. We zijn constant bezig met het sturen van mensen, zonder dat ze dat door hebben.’

En dit heb je ook allemaal verteld in het gastcollege dat je voor de zomer bij BUas hebt gegeven?
‘Ja, voor tweedejaars van Leisure & Events. Justin van de Pas van de minor Crowd Safety in Hubs & Events had mij hiervoor gevraagd. Ik heb de studenten meegenomen in het hele verhaal van vergunningaanvraag, allerlei berekeningen en protocollen tot het event zelf, hoe dat gaat en op welk moment je welke beslissingen maakt. Super leuk om zo’n les te geven. Ik sluit niet uit dat ik in de toekomst nog vaker ga samenwerken met BUas.’

Je praat er ontzettend enthousiast over, dus dat gaat helemaal goedkomen. Is het je droombaan? 
‘Zoals ik al zei, ik kende het C&S stuk niet totdat ik die eerste keer in een Control Room stond. Toen dacht ik: hier wil ik eindigen!’

Maar je bent er al!? Hoe nu verder?
‘Ik ben nog niet in alles eindverantwoordelijk. Dat was ik bij ALDA wel. Bij Q-dance kan ik nog zoveel leren. Ik wil alles weten. Ik móet alles weten. Maar niet alles in één keer. Je moet je er ook goed bij voelen. Ik geef het ook aan bij mijn leidinggevende als ik mij ergens niet goed bij voel. Het is een pittige job, ik mag geen fouten maken.’

Je zei het in het begin al, je legt de lat hoog voor jezelf, en het is geen 9-tot-5 baan. Hoe houd je het vol? Heb je nog een privéleven? 
‘De zomer is natuurlijk festivalseizoen. Dan werk je van event naar event, en ga je vaak van hotel naar hotel. Je collega’s worden je vrienden, omdat je er zoveel tijd mee doorbrengt. In de wintermaanden heb je meer vrije tijd en ik kan ook vanuit huis werken. Je hebt ook tijd nodig om op te laden, en die tijd krijg ik. Dan ga ik even uitwaaien op het strand met mijn vriendin. Ik let wel op de balans, maar ik doe nooit dingen half. Dat kan ik me ook niet permitteren in dit vak!’

Interview: Maaike Dukker - 't Hart