Ik word nog steeds vrolijk van mijn werk!

Je bent al een tijdje geleden afgestudeerd. Kom je nog wel eens bij BUas?
‘Ik was pas nog op de campus! Voor de selectie van studenten voor de Master Strategic Events Management. Vanuit het werkveld zit ik in de selectiecommissie, dat is zo leuk! Onder de aanmelders zijn veel mensen met al best wat ervaring en het is ontzettend waardevol om met elkaar te sparren. Zo’n master volgen is een mooie kans om weer even geprikkeld te worden, maar het is ook echt hard werken. Dus we moeten juist dié mensen eruit zien te pikken waarvan we denken dat ze het aankunnen.’

Je was dus even terug bij je ‘oude’ opleiding. Hoe voelde dat?
‘Toen ik studeerde, zaten we op de Archimedesstraat met alleen studenten van Vrijetijdsmanagement. Ik zeg op omdat het zo’n hoog gebouw was. Een oud bedrijfspand, het staat er niet meer, hè? De plek die we toen hadden, is niet te vergelijken met hoe het nu is, maar ik vond het wel leuk om de – voor mij – nieuwe campus te zien.’

Wat goed dat jij als – inmiddels ervaren vrijetijdsmanager – ons helpt bij de selectie van de nieuwe Strategic Events Managers. Had je die master ook gekozen als die er in jouw tijd was geweest? 
‘Misschien wel, al was ik ook wel heel eager om meteen het werkveld in te gaan. Ik kwam van het mbo, had inmiddels best wat ervaring met events, want ik heb veel gewerkt tijdens mijn studie, en ik wilde de theorie nou wel eens écht gaan toepassen.’

Was dat een mbo op het gebied van events?
‘Nee, die had je toen nog niet. Dat was ook echt wel een beetje mijn struggle. Ik wilde heel graag iets met events doen, maar kon niet direct doorstromen naar het hbo. Daar baalde ik toen flink van. Uiteindelijk ben ik eerst de opleiding tot Management Assistent gaan doen. Achteraf gezien heb ik daar zó ontzettend veel aan gehad. Soms lopen dingen niet zoals gehoopt, maar ik geloof erin dat alles met een reden gebeurt. Mijn route was misschien wat anders, maar ik heb er veel van geleerd en het heeft me gebracht waar ik nu ben.’

En eenmaal in Breda kon je écht de dingen gaan doen die je graag wilde?
‘Ik kon er mijn organisatorische skills volledig inzetten. Door een duidelijke structuur aan te brengen – denk aan een strakke planning, een duidelijke taakverdeling en heldere communicatie – wist ik het overzicht te behouden, ook tijdens drukke momenten. Ik liep er wel tegenaan dat anderen, bijvoorbeeld in een werkgroep, niet altijd even lekker meewerkten. In mijn beleving dan, hè? Ik kon daar heel slecht tegen. Ik zag het allemaal nogal zwart/wit. Misschien was het ook wel een beetje mijn Rotterdamse mentaliteit. Waarom doe je niet gewoon wat we hebben afgesproken!? Inmiddels zijn we wat jaren verder en ga ik er heel anders mee om. Voorheen ging ik dingen zelf invullen en oplossen. Maar nu kijk ik meer naar het waarom. Waarom heb je het niet gedaan? Waar zit je kracht dan wél!? Ik probeer er anders naar te kijken en mensen in te zetten op de juiste plek.’

Kun je een best lesson learned noemen uit je studententijd?
‘Hmmm, niet zozeer een les, maar als ik terugdenk aan mijn eerste twee studiejaren dan denk ik wel meteen aan meneer Stoppelenburg, zoals ik hem nog steeds noem.’

Ah, zeiden jullie dat!? Je bedoelt Wilco?
‘Ja, toen ik ‘m zag, dacht ik: ik ken jou! Bleek dat ik op de mavo les had gehad van zijn broer! Anyway, hij popte bij mij op omdat hij indruk heeft gemaakt. Zo knap hoe hij mensen op een positieve manier in beweging krijgt. Op een manier dat je er ook écht zin in krijgt. Met een beetje humor. Maar ook behoorlijk confronterend, hij hield je een spiegel voor. En hij kon je zomaar out of the blue vragen om even voor de klas te gaan staan en te presenteren waar je mee bezig was op dat moment. Zonder enige voorbereiding. Dat kun jij, want je bent ermee bezig, zei hij dan doodleuk! Het is wel dé manier om te ontdekken dat het niet erg is om fouten te maken, daar leer je juist van.’ 

Maar toch, out of your comfort zone?
‘Nogal! Dat stimuleerde hij. Van hem leerden we out of the box te denken en onze verbeeldingskracht te gebruiken. Ook interessant trouwens, dat vakgebied van Imagineering. Daar had ik me ook best verder in willen verdiepen, maar ik ben bij plan A gebleven.’

Het kan nog! We hebben een mooie master op het gebied van Imagineering. Ook voor executives.
‘Probeer je me nou wat te verkopen?’ (lacht)

Oké, wat was plan A?
‘Ik heb bewust gekozen voor de specialisatie Events in combinatie met de minor Sales, omdat ik mezelf op organisatorisch én op commercieel vlak wilde ontwikkelen. Events draaien niet alleen om een goede organisatie, maar ook om het creëren van waarde voor zowel de bezoeker als de opdrachtgever. Door deze combinatie heb ik geleerd om niet alleen een event strak te plannen en in goede banen te leiden, maar ook om commercieel mee te denken: Hoe trek je de juiste doelgroep aan? Hoe zorg je voor voldoende partners of sponsoren? Die combinatie van structuur aanbrengen, creatief denken én het commerciële inzicht toepassen, helpt mij om events neer te zetten die écht impact maken.’

Wat maakt je werk zo leuk?
‘Ik ben veel bezig met het uitdenken van nieuwe concepten en dat maakt het leuk. Ik heb eigenlijk het beste van twee werelden: het creatieve stuk én de organisatorische kant. Dat is ook precies waarom ik al zo lang bij Ahoy werk. Als je me 12 jaar geleden had gevraagd waar ik nu zou staan, had ik waarschijnlijk een heel ander antwoord gegeven. Maar ik ben ontzettend blij met de stappen die ik heb gezet. Je creëert je pad uiteindelijk zelf – door initiatief te nemen en kansen te grijpen wanneer ze zich aandienen. Zo kijk ik ernaar. En wat misschien wel het allerbelangrijkste is: ik word nog steeds elke dag vrolijk van wat ik doe. Dat gevoel bevestigt voor mij dat ik op de juiste plek zit.’

En waar word je het meest vrolijk van? Waar ben je echt trots op?
‘Ik ben sowieso trots dat ik in deze mooie sector mag werken en iets kan bijdragen aan een onvergetelijke ervaring voor zoveel mensen. Het is bijzonder om te weten dat je met je werk echt impact kunt maken. Waar ik persoonlijk het meest vrolijk van word, is de WielerZesdaagse. Dat event heeft iets speciaals voor mij. Het is niet alleen de sfeer en het sportieve spektakel, maar ook het verhaal erachter: de vorm van Ahoy is bepaald door de Zesdaagse. Zonder de Zesdaagse was Ahoy er waarschijnlijk niet geweest. Het vormt dus een belangrijk stuk van onze geschiedenis. Die connectie met het verleden en de plek waar ik dagelijks werk, maakt de Zesdaagse voor mij extra waardevol.’

Interview door Maaike Dukker - 't Hart