Quiet500: omzien naar elkaar

In de Quiet500 werden mensen die in armoede leven als de krachtige persoonlijkheden die ze vaak zijn geportretteerd. Krachtige mensen, die ergens in hun leven pech gehad hebben en daardoor in een armoedesituatie beland zijn. Het initiatief sloeg aan, inmiddels zijn er drie edities van de Quiet500 verschenen en zijn er 11 Quiet Communities binnen verschillende steden actief. Communities voor en door de deelnemers, waarbinnen mensen uit allerlei lagen van de samenleving elkaar op verschillende manieren steunen, helpen en sterker maken. 

Kun je eens iets vertellen over je drijfveren om met zoveel passie aan Quiet te werken?
Quiet is voor mij een levenswerk, naast mijn baan. Ik merk in mijn werk dat heel veel mensen worden benaderd vanuit wantrouwen, de toeslagenaffaire is daar een voorbeeld van. Daaronder ligt de ‘eigen schuld dikke bult’ gedachte. Maar wat als we nu eens uitgaan van vertrouwen, van het bieden van een handje in rug? Om mensen weer op de weg terug naar de samenleving te helpen. Wij hebben drie speerpunten: vertellen, verzachten en versterken. We geven armoede in Nederland een gezicht, we zorgen ervoor dat de mensen die in armoede leven gezien worden en voelen dat men solidair met hen is. Dat er begrip is voor hun situatie. En uiteindelijk versterkt dat hun eigenwaarde, worden mensen weer sterker, ondanks de financieel zware situatie waarin ze verkeren.

Is uitgaan van vertrouwen volgens jou een vereiste om daadwerkelijk tot een inclusieve samenleving te komen?
Ik vind inclusiviteit echt een jeukwoord. Als je het over de inclusieve samenleving hebt, dan geef je per definitie ook aan dat er iets exclusief is, iets dat er buiten valt. Inclusief zijn houdt gewoon in dat je naar elkaar omkijkt. Dat je bijvoorbeeld in coronatijd in de gaten houdt hoe het met je buurvrouw gaat. De restricties werden hier in de wijk minder gevoeld, als je in armoede leeft kun je toch al niet naar festivals of de Efteling. Maar hier gingen de soepbordjes van deur tot deur. Inclusiviteit houdt voor mij in dat je voor iemand een goede buur bent. Een goede buur voor iedereen. Op het moment dat je drugsverslaafden of vluchtelingen ergens in wijken wilt huisvesten, sturen juist bewoners van de rijkste wijken de eerste protestbrieven. Binnen de Quiet community hebben we allemaal talenten, leren we van elkaar en helpen we elkaar. Dat is eigenlijk de kern van een inclusieve samenleving.

Zou je jullie bereik divers en inclusief durven noemen, weet je mensen vanuit allerlei culturele achtergronden te bereiken en te activeren binnen de community? 
Je moet de Nederlandse taal wel enigszins machtig zijn om het systeem van Quiet te begrijpen, zodat je weet hoe de app werkt en hoe je van ons aanbod van wat wij noemen Geluksmomenten gebruik kunt maken. Wij vragen iedereen die zich als lid van de community aanmeldt wat diens talenten en belangstellingen zijn. Op basis daarvan doen we aanbiedingen voor bijvoorbeeld tickets voor concerten, maar ook voor een gratis bezoek aan de kapper of een restaurant. We zijn een vrij goede afspiegeling van de wijk. Het leuke is dat men binnen de community elkaar helpt, mensen uit de community helpen nieuwkomers op eigen initiatief om de taal te leren. 

(...)

Verder lezen? Download hieronder de gehele uitgave van Uncover 2022.

Foto 2 rechts gemaakt door Raldo Neven.